Btw over digitale diensten in EU is een ingewikkeld onderwerp. De wetgeving voor btw over digitale diensten aan particulieren (en niet-btw plichtige organisaties) is met ingang van 1 januari 2015 en 1 juli 2021 aangepast. Deze regels zorgen voor aanvullende eisen die de bedrijfsvoering van kleine online ondernemers verandert. (Dit artikel is op 6-9-2021 aangepast aan de nieuwe regels per 1-7-2021)
Tot en met 31 december 2014 was de plaats van de heffing van btw over digitale diensten aan particulieren, gelegen in het land waar de leverancier is gevestigd. Vanaf 1 januari 2015 wijzigt dit in de plaats waar de afnemer is gevestigd.
Extra verplichtingen voor leveranciers digitale diensten
Een ondernemer moest voorheen bij leveringen binnen de EU al vaststellen of zijn afnemer een particulier is of een btw-plichtige ondernemer. Door de nieuwe wetgeving moet de ondernemer ook bepalen wat de vestigingsplaats of de woonplaats is van zijn afnemer. Dit is van belang voor het juist naleven van de regels voor btw over digitale diensten.
Als Nederlandse leverancier zal je voor elke afzonderlijke digitale dienst moeten bepalen waar jouw afnemer woont of gevestigd is. Dat is nog niet eenvoudig. Digitale producten kan je afnemen thuis op je laptop, maar ook onderweg met je smartphone of tijdens vakantie via je iPad.
Je moet de vestigingsplaats beoordelen aan de hand van de beschikbare informatie. Die informatie wordt in de wetgeving uitgelegd als de informatie waarover je beschikt of had moeten beschikken! Wat “had moeten beschikken” betekent, zal in de jurisprudentie nader uitgelegd moeten worden.
One Stop Shop (OSS)
Als Nederlandse webshop die volledig digitale diensten levert zal je mogelijk afnemers in verschillende EU-landen hebben. Dat zou betekenen dat jij je in al die landen moet laten registreren als btw ondernemer en vervolgens in al die landen btw over digitale diensten moet aangeven.
Om dit administratieve probleem op te lossen, trad per 2015 het MOSS in werking. Dit wordt vanaf 1-7-2021 vervangen door OSS. Dit systeem houdt in dat jij de btw voor digitale diensten aan buitenlandse afnemers via de Nederlandse Belastingdienst kan aangeven. De Nederlandse Belastingdienst zorgt er vervolgens voor dat de gegevens worden doorgestuurd naar de landen waar de afnemers zijn gevestigd.
Gevolgen als je gebruik maakt van OSS
Als jij je aanmeldt voor OSS, moet je uiterlijk 20 dagen na afloop van de btw-periode aangifte doen en direct de btw betalen. De omzet en btw die je indient volgens OSS, behoef je niet op te nemen in je reguliere aangifte btw. Omzet in andere valuta dan de euro, moet je omrekenen tegen de koers van de ECB op de laatste dag van de btw-periode.
Naast de aangifte via OSS moet je uiteraard nog steeds de normale btw aangifte doen. Dus 2x aangifte doen.
Kom je deze eisen niet na, dan zal je een 1e aanmaning ontvangen van de Nederlandse Belastingdienst. De volgende aanmaningen worden verstuurd door het land waar de afnemer woont. Je kunt dus geconfronteerd worden met correspondentie van buitenlandse belastingdiensten. En dat tot 10 jaar na de transactie!
Wat zijn de regels voor btw over digitale diensten?
De toch al niet eenvoudige wetgeving voor btw over digitale diensten aan het buitenland wordt door deze wetgeving nog complexer. Voor het geval jij de weg op dit gebied al kwijt was, geven we hieronder een overzicht van de regels:
1. Digitale diensten aan particulier:
- binnen EU btw-tarief volgens land van de klant (tot aan de drempel mag Nederlandse btw gerekend worden)
- buiten EU btw vrij (aangifte plicht in land van de klant)
2. Niet-digitale diensten aan particulier
- binnen EU meestal Nederlandse btw (zie hulpmiddel diensten in en uit buitenland)
- buiten EU meestal Nederlandse btw (zie hulpmiddel diensten in en uit buitenland)
3. Digitale en niet-digitale diensten aan ondernemer
- binnen EU 0% btw (intracommunautair)
- buiten EU btw vrij (aangifte plicht in land van de klant)
“Buiten EU btw vrij” betekent dat de Nederlandse Belastingdienst hierop geen controle uitvoert. Als ondernemer had je al de plicht om je te laten registreren voor de btw in alle landen waar je diensten of producten levert.
In praktijk zal een ondernemer die via een webshop diensten of producten verkoopt in bijvoorbeeld de Verenigde Staten van Amerika zich niet laten registreren in misschien wel 52 staten. Zolang je omzet van bescheiden omvang is, kom je daar waarschijnlijk wel mee weg (maar dat is niet 100% zeker).
Volledig digitaal of met minimale menselijke tussenkomst?
De vraag of een bestelling, levering en betaling van een dienst volledig geautomatiseerd verloopt is door de nieuwe wetgeving erg belangrijk geworden.
Zolang een digitale dienst niet volledig geautomatiseerd wordt geleverd, is ze als niet-digitaal aangemerkt. Zo’n dienst valt niet onder de nieuwe regels voor btw over digitale diensten. Dus als een particulier uit een ander EU-land van jou een online training koopt en als jij hier handmatig op reageert, dan valt die dienst niet onder de nieuwe regels en wordt die dienst met Nederlandse btw belast.
Voor de meeste online webshops is een handmatig bericht de weg terug naar de vorige eeuw. Het wachten is daarom op slimme aanpassingen in de software van webshop leveranciers om het land van de afnemer te bepalen.
